Δημοσιογράφοι μαθητές
Στο πλαίσιο
πολιτιστικού προγράμματος εντάσσεται η προσπάθεια των μαθητών, κυρίως του Α4,
για τη συγγραφή και την έκδοση του σχολικού περιοδικού για το έτος 2007-2008. Εκτός
από τα 24 παιδιά του Α4,
συμμετείχαν ενεργά και άλλοι μαθητές άλλων τμημάτων της Α΄ Λυκείου. Υπεύθυνες
καθηγήτριες ήταν η φιλόλογος Πολυχρονάκη Μαρία ως συντονίστρια και η καθηγήτρια
αγγλικής φιλολογίας Σταυρή Κατερίνα.
Βασικοί
στόχοι του προγράμματος ήταν να ασκηθούν οι μαθητές σε διαδικασίες και τρόπους
δημοσιογραφικής έρευνας και συγγραφής μέσα από μια ποικιλία κειμένων με
επικοινωνιακό πλαίσιο επιστρατεύοντας φαντασία, δημιουργικότητα και πρωτοτυπία
όσον αφορά τη θεματολογία και τον τρόπο παρουσίασης των εργασιών.
Μεγαλεπήβολοι
στόχοι! θα μου πείτε, όμως η διαίρεση της μεγάλης ομάδας μας σε επιμέρους
ομάδες εργασιών, με βάση τα ενδιαφέροντα και τις δεξιότητες του καθενός,
βοήθησε πολύ τη μεταξύ μας συνεργασία.
Εκείνους τους πρώτους μήνες, που το όλο
εγχείρημα μας φαινόταν βουτιά σε πολύ βαθιά νερά, ήρθαν να μας ρίξουν σωσίβιο
σωτηρίας και να μας κατευθύνουν σε μια ομαλή πορεία πλεύσης οι κ. Στριλιγκάς
Γιώργος, Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων, και Ζωράκης Γιάννης, δημοσιογράφος –
υπεύθυνος των εκπαιδευτικών ειδήσεων της εφημερίδας «Πατρίς».
Ο κ. Στριλιγκάς, με βάση
την πολυετή εμπειρία του στην έκδοση του σχολικού μας περιοδικού, μας εφοδίασε
με χρήσιμες, πρακτικές γνώσεις σχετικά με την ταξινόμηση των εργασιών, τους
κανόνες μορφοποίησης των κειμένων στον υπολογιστή, τον χρονικό προγραμματισμό
παράδοσης των τελικών κειμένων, ενώ ο κ. Ζωράκης, ως δημοσιογράφος των
εκπαιδευτικών ειδήσεων, μας οικειοποιήθηκε αμέσως και μας ανέλυσε τους βασικούς
κανόνες σύνταξης του ρεπορτάζ και των άρθρων, μας παρουσίασε δημοσιογραφικούς τρόπους
προβολής των θεμάτων για την αμεσότερη προσέλκυση ενδιαφέροντος του
αναγνωστικού κοινού και μας έδωσε διάφορες οδηγίες, προτάσεις και ιδέες για
περαιτέρω συνεργασία μαζί του.
Εκεί, όμως, που απογειωθήκαμε και
αισθανθήκαμε δημοσιογράφοι με βούλα (καταλαβαίνετε τι εννοώ : εκείνη την
καρφίτσα που μας έδωσαν στα «Νέα») ήταν στον εκδοτικό οργανισμό Λαμπράκη στην
εκδρομή μας στην Αθήνα. Εκεί ο κ. Δ. Παπάς μας έκανε εμπεριστατωμένη ανάλυση
των τρόπων λειτουργίας της έντυπης δημοσιογραφίας και της ιεράρχησης του δημοσιογραφικού έργου,
γενικότερα, προσθέτοντας και προσωπικές του μαρτυρίες.
Και ενώ δουλεύαμε πυρετωδώς για την
ολοκλήρωση των κειμένων, σκάει η βόμβα για το μαθητικό φεστιβάλ που διοργάνωνε
ο Δήμος Ηρακλείου σε συνεργασία με το Γραφεία Πολιτιστικών και Περιβαλλοντικών
Προγραμμάτων! Θα έπρεπε πάνω σε ένα ή δύο πίνακες να προβάλουμε τη δουλειά όλου
του χρόνου! Και πώς ακριβώς θα το κάνουμε αυτό;;;
Καλά,
παιδιά, δημοσιογράφοι δεν είμαστε; Δεν ξέρουμε μόνο να γράφουμε, αλλά και να
στήνουμε!, να προβάλουμε!, να παρουσιάζουμε!
Εκεί, λοιπόν, που δεν το
περιμέναμε, αναδύθηκε το ταμπεραμέντο μας, η καλλιτεχνική μας ιδιοσυγκρασία και,
όπως τουλάχιστον μας είπαν στο φεστιβάλ, οι πίνακες μας ήταν οι καλύτερα
φιλοτεχνημένοι! Και εμείς καμαρώναμε σαν τα γύφτικα σκεπάρνια! Πάντως, το
φεστιβάλ ήταν μεγάλη εμπειρία! Το σημαντικότερο ήταν ότι απεκδυθήκαμε την
εσωστρέφειά μας! Και αυτό ως ομάδα περιοδικού μας χρειαζόταν! Γιατί με αφορμή
την παρουσίαση του περιοδικού -λεκτικά και εικονικά – και τη συμμετοχή των
περαστικών στο διαγωνισμό μας «Γίνε ο νέος Σ-Αρκάς» γράφοντας την καλύτερη
ατάκα στις γελοιογραφίες, ήρθαμε σε επαφή μαζί τους, ανταλλάξαμε απόψεις,
πήραμε ιδέες, κατανοήσαμε την κοινότητα των προβλημάτων, προβληματιστήκαμε με
τις υποδείξεις τους, συγκινηθήκαμε με το ενδιαφέρον τους. Ήταν μεγάλο σχολείο
αυτή η κοινωνικοποίηση και ευχαριστούμε θερμά την κ. Ζαχαράτου Αγγελική,
υπεύθυνη πολιτιστικών προγραμμάτων του νομού μας, τόσο για την ευκαιρία που μας
έδωσε, όσο και για την εμψύχωση που μας έκανε. Επίσης, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε
τη διεύθυνση και τους καθηγητές του σχολείου για την ουσιαστική συμπαράστασή
τους, όπως και τους χορηγούς μας για την απαραίτητη υλική τους συμπαράσταση!
Ως έμπειρη πλέον δημοσιογραφική ομάδα (!)
είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε την εκκολαπτόμενη του επόμενου χρόνου, εφόσον
μας χρειαστεί!
Παιδιά, ρωτήστε μας!!! Και δε θα χάσετε…!